Rośnie sobie stokrotka
maleńka,
niepozorna,
ukryta w trawie…
Nie chwali się swym pięknem,
odwraca główkę ku niebu…
Wielbi Pana
zapachem,
urodą i prostotą…
Skromna i cicha,
piękna w swej pokorze…
Uśmiecha się do Pana Boga…