poniedziałek, 30 maja 2016

Do wszystkich smutnych, wątpiących i zrozpaczonych…

Czy nie dziwi cię wielkość Boga?
Czy nie zachwyca cię piękno świata?
Czy dostrzegasz wszystko, co piękne i dobre?
To nic, że zła tyle,
to nic, że czasem przygniata
ból istnienia i troski…
To nic, że nie widzisz końca udręki…
Bóg cię widzi,
widzi i troszczy się
zawsze…
Podaje rękę,
podnosi, byś powstał…
Uwierz i przekonaj się!

Wpis: 30 maja g. 20:00